Zespół jelita drażliwego (IBS – Irritable Bowel Syndrome) to jedno z najczęściej diagnozowanych zaburzeń przewodu pokarmowego, które dotyka nawet 10–15% populacji dorosłych. Choć nie zagraża życiu, znacząco wpływa na jego jakość — powodując przewlekłe dolegliwości, wzdęcia, bóle brzucha oraz zaburzenia rytmu wypróżnień. IBS jest chorobą czynnościową jelit, co oznacza, że przyczyną objawów nie są zmiany anatomiczne, lecz zaburzenia w funkcjonowaniu osi mózg–jelito, mikrobioty i układu nerwowego jelitowego.
Zespół jelita drażliwego to przewlekłe zaburzenie czynnościowe jelit.
Objawia się biegunkami, zaparciami, bólem brzucha i wzdęciami.
Na rozwój IBS wpływają stres, mikrobiota jelitowa i nadwrażliwość trzewna.
Leczenie obejmuje dietę FODMAP, probiotyki, leki rozkurczowe i wsparcie psychologiczne.
Mimo przewlekłego charakteru, przy odpowiednim postępowaniu można z IBS żyć komfortowo.
Zespół jelita drażliwego został zdefiniowany przez World Gastroenterology Organisation (WGO) jako przewlekła choroba czynnościowa przewodu pokarmowego, w której występuje ból brzucha powiązany ze zmianami rytmu wypróżnień. Objawy muszą utrzymywać się przez co najmniej 3 miesiące.
Według Kryteriów Rzymskich IV (2016), IBS rozpoznaje się, gdy pacjent doświadcza:
nawracającego bólu brzucha (≥1 dzień w tygodniu),
związanego z wypróżnieniem, zmianą częstotliwości lub konsystencji stolca.
Typy IBS:
IBS-C – dominują zaparcia,
IBS-D – dominują biegunki,
IBS-M – objawy mieszane (naprzemienne biegunki i zaparcia),
IBS-U – niesklasyfikowany (nie pasujący do powyższych).
Według The Lancet Gastroenterology & Hepatology (2021), IBS dotyka częściej kobiet niż mężczyzn, a jego częstość rośnie u osób w wieku 20–40 lat, szczególnie narażonych na stres.
Skąd się bierze zespół jelita drażliwego?
Mechanizmy i przyczyny
IBS to choroba o wieloczynnikowym podłożu, w której kluczową rolę odgrywają:
zaburzenia osi mózg–jelito (gut–brain axis),
nieprawidłowa aktywność układu nerwowego jelitowego,
Jelita są często nazywane „drugim mózgiem”, ponieważ zawierają miliony neuronów i produkują nawet 90% serotoniny – neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za motorykę i odczuwanie bólu. Zaburzenia w jej wydzielaniu prowadzą do nadwrażliwości trzewnej, skurczów i bólu.
Mikrobiota jelitowa i SIBO
Z badań Gut Microbes (2020) wynika, że osoby z IBS mają mniejsze zróżnicowanie bakterii jelitowych – spada liczba Lactobacillus i Bifidobacterium, a rośnie Escherichia coli i Clostridium spp.. Dodatkowo u części pacjentów stwierdza się SIBO (Small Intestinal Bacterial Overgrowth), czyli przerost bakterii w jelicie cienkim, który nasila wzdęcia i biegunki.
Czynniki wyzwalające
stres i brak snu,
infekcje jelitowe (poantybiotykowe lub wirusowe),
nietolerancje pokarmowe (laktoza, gluten),
niezdrowa dieta (wysokoprzetworzona, tłusta, uboga w błonnik).
Badania Nature Reviews Gastroenterology & Hepatology (2022) podkreślają, że stres i zaburzenia emocjonalne są jednym z głównych czynników inicjujących i zaostrzających objawy IBS.
Jakie są objawy zespołu jelita drażliwego?
Objawy IBS różnią się u poszczególnych osób, ale najczęściej obejmują:
ból i skurcze brzucha (łagodniejące po wypróżnieniu),
wzdęcia, uczucie pełności, gazy,
biegunki lub zaparcia (często naprzemienne),
uczucie niepełnego wypróżnienia,
śluz w stolcu,
zmęczenie, senność, obniżony nastrój.
Według American College of Gastroenterology (ACG, 2021), nawet 60% pacjentów z IBS cierpi równocześnie na zaburzenia lękowe lub depresję, co potwierdza ścisły związek między układem nerwowym a jelitami.
Jak diagnozuje się IBS?
IBS to diagnoza oparta głównie na objawach – nie istnieje jedno badanie, które ją potwierdza. Lekarz gastroenterolog stosuje Kryteria Rzymskie IV i wyklucza inne choroby o podobnym przebiegu (np. celiakię, choroby zapalne jelit, nowotwory).
Badania pomocnicze:
badania krwi: morfologia, CRP, TSH, glukoza, elektrolity,
kolonoskopia – u osób >45 r.ż. lub przy objawach alarmowych (krwawienie, spadek masy ciała, gorączka).
W badaniu BMJ (2020) wskazano, że stosowanie kryteriów rzymskich w połączeniu z oceną psychologiczną pozwala na prawidłowe rozpoznanie IBS u ponad 90% pacjentów bez potrzeby inwazyjnych badań.
Jak wygląda leczenie zespołu jelita drażliwego?
Leczenie IBS ma charakter objawowy i indywidualny – obejmuje zarówno farmakoterapię, jak i zmianę diety, stylu życia oraz terapię psychologiczną.
leki przeciwdepresyjne SSRI (np. sertralina, escitalopram) – poprawiają regulację osi mózg–jelito,
olejek z mięty pieprzowej – działa rozkurczowo i łagodzi wzdęcia.
Badania Alimentary Pharmacology & Therapeutics (2021) potwierdzają, że stosowanie probiotyków przez minimum 8 tygodni redukuje nasilenie objawów IBS nawet o 50%.
Dieta i styl życia w IBS
Dieta FODMAP
Najskuteczniejszym podejściem żywieniowym potwierdzonym naukowo jest dieta low-FODMAP, opracowana na Uniwersytecie Monash w Australii. Polega na eliminacji produktów zawierających fermentujące węglowodany (FODMAP), które nasilają objawy.
Do produktów bogatych w FODMAP należą:
czosnek, cebula, kalafior, fasola, soczewica,
jabłka, gruszki, brzoskwinie,
pszenica, żyto, produkty z laktozą,
orzechy nerkowca, awokado, miód.
Po 4–8 tygodniach eliminacji produkty wprowadza się stopniowo, obserwując reakcję organizmu.
Inne zalecenia:
spożywaj regularne, małe posiłki,
unikaj tłuszczów trans, napojów gazowanych i alkoholu,
pij 1,5–2 l wody dziennie,
dbaj o sen i aktywność fizyczną (spacery, joga, pływanie),
naucz się technik relaksacyjnych (oddech, mindfulness).
Według Journal of Gastroenterology (2022), dieta low-FODMAP poprawia komfort życia u 70% pacjentów z IBS, a regularna aktywność fizyczna redukuje objawy o kolejne 20–25%.
Jak żyć z zespołem jelita drażliwego?
Życie z IBS wymaga akceptacji przewlekłego charakteru choroby i systematycznego dbania o siebie. Najlepsze efekty osiąga się poprzez:
współpracę z gastroenterologiem i dietetykiem,
prowadzenie dziennika objawów i diety,
unikanie stresu,
wsparcie psychoterapeuty lub grupy wsparcia.
British Journal of General Practice (2021) podkreśla, że kluczowym elementem skutecznej terapii IBS jest relacja lekarz–pacjent oparta na zaufaniu i edukacji, a nie jedynie leczenie farmakologiczne.
Q&A
Czy IBS można wyleczyć? Nie całkowicie, ale można skutecznie kontrolować objawy poprzez dietę, leki i redukcję stresu.
Czy stres nasila objawy IBS? Tak. Stres i napięcie emocjonalne są jednym z najczęstszych czynników zaostrzających dolegliwości.
Czy probiotyki naprawdę pomagają? Tak. Badania wykazują, że regularne stosowanie probiotyków poprawia mikrobiotę i łagodzi objawy u większości pacjentów.
Czy IBS zwiększa ryzyko raka jelita? Nie. IBS nie prowadzi do zmian nowotworowych, choć może współistnieć z innymi chorobami jelit.
Źródła:
The Lancet Gastroenterology & Hepatology, 2021 – Epidemiology and mechanisms of irritable bowel syndrome.
Nature Reviews Gastroenterology & Hepatology, 2022 – Gut-brain axis and pathophysiology of IBS.
Gut Microbes, 2020 – Microbiota alterations in IBS and therapeutic implications.
BMJ, 2020 – Rome IV criteria and diagnostic accuracy for IBS.
Alimentary Pharmacology & Therapeutics, 2021 – Efficacy of probiotics in IBS management.
Journal of Gastroenterology, 2022 – Low-FODMAP diet and symptom improvement in IBS.
British Journal of General Practice, 2021 – Doctor–patient relationship in chronic IBS management.